خوندنی
مطلب زیر را از یک وبلاگ برداشتم البته به مناسبت روز مرد گذاشته بود و من که
قبلاً دقیقه نَوَدی بودم ٬ الان شدم دقیقه "خیلی بعد از نودی" شاید هم پنالتی.
شاید هم تکراری باشه ولی خوشم اومد بذارمش ...
این مطلب، یک سیاه نمایی اغراق آمیز است!
پیاده از کنارت گذشتم، گفتی:" چندی خوشگله؟"
سواره از کنارت گذشتم، گفتی:" برو پشت ماشین لباسشویی بنشین!"
در صف نان، نوبتم را گرفتی چون صدایت بلندتر بود
در صف فروشگاه نوبتم را گرفتی چون قدت بلندتر بود
زیرباران منتظر تاکسی بودم، مرا هل دادی و خودت سوار شدی
در تاکسی خودت را به خواب زدی تا سر هر پیچ وزنت را بیندازی روی من
در اتوبوس خودت را به خواب زدی تا مجبور نشوی جایت را به من تعارف کنی
در سینما نیکی کریمی موقع زایمان فریاد کشید و تو بلند گفتی:"زهرمار!"
در خیابان دعوایت شد و تمام ناسزاهایت، فحش خواهر و مادر بود
در پارک، به خاطر بودن تو نتوانستم پاهایم را دراز کنم
نتوانستم به استادیوم بیایم، چون تو شعارهای آب نکشیده می دادی
من باید پوشیده باشم تا تو دینت را حفظ کنی
مرا ارشاد می کنند تا تو ارشاد شوی!
تو ازدواج نكردي و به من گفتي زن گرفتن حماقت است
من ازدواج نكردم و به من گفتي ترشيده
عاشق که شدی مرا به زنجیر انحصارطلبی کشیدی
عاشق که شدم گفتی مادرت باید مرا بپسندد
من باید لباس هایت را بشویم و اتو بزنم تا به تو بگویند خوش تیپ
من باید غذا بپزم و به بچه ها برسم تا به تو بگویند آقای دکتر
وقتی گفتم پوشک بچه را عوض کن، گفتی بچه مال مادر است
وقتی خواستی طلاقم بدهی، گفتی بچه مال پدر است
.
.
.
.
مردی به من نشان بده تا امروز را به او تبریک بگویم!
از وبلاگ : http://anidalton.blogfa.com
پ .ن : من برای همه نظرات ، احترام قائلم و هرچند این مسائل رو دیدم و تو جامعه
ما کم نیست که خودمونو بزنیم به کوچه علی چپ ولی می دونم زنهایی هم هستند که
مثل همین مردا بی مرام هستند. همیشه خدارو شکر می کنم که بابای خودم
انسان بوده و هست ... دلرحم و طرفدار همه مادران و دختران ِ عالم ...
اگه نظراتتون راجع به این پست مثبت یا منفی هست ، امیدوارم با تفکر همراه باشه .
همه برای بزرگ شدن به نقد شدن نیاز دارن